Geschiedenis

De eerste Nova Scotia Duck Tolling Retrievers ontstonden in het begin van de 19e eeuw. Zij werden gefokt om eenden en ganzen te lokken. Zij deden dit d.m.v. het opwekken van de natuurlijke nieuwsgierigheid van deze beesten. Geholpen door de verborgen jager die een bal of stok richting de waterlijn gooide, begon de toller daar met de bal/stok te spelen. Tijdens dit spel om de eenden dichterbij te lokken draaide de hond om zijn as. Het Engelse woord hiervoor is tolling. Als de eenden of ganzen dicht genoeg genaderd waren kon de jager hen afschieten en vervolgens ging de toller te water om de aangeschoten eend op te halen (retrieven). De tollers werden gefokt in Canada, voornamelijk in de streek op en rond het eiland voor de kust aldaar, Nova Scotia.

De vermoedelijke voorouders zijn het Nederlandse kooikerhondje, de Epagnol Breton,  de Chesapeake bay Retriever en de Golden Retriever.Verder bestaan er verschillende versies over het ontstaan van het ras. Geen enkele daarvan is echt bewezen.

In het begin waren deze honden bekend in het district , wat een onderdeel is van Nova Scotia, onder de naam Little River Duck Dog.

Pioniers van het ras waren H.A.P. Smit (zie foto boven) Cyril Colwell en Avery Nickerson.

              Dit is Buffy, geb. 1949 op foto 1 jaar. Zij is 17 jaar geworden.

De eerste standaard werd geschreven door Colonel Cyril Colwelll en 1945 erkende de Canadese Kennel Club het ras. Toen ook kreeg het definitief de naam Nova Scotia Duck Tolling Retriever. De reden daarvoor was dat de kolonel het ras een naam wilde geven  die in zijn visie meer bij Nova Scotia paste. Heden ten dagen zijn er nog veel mensen te vinden van wie dit niet had gehoeven. Overigens zijn de orginele Red dogs nog steeds te vinden rond om  Yarmouth County en deze Dogs zijn in type weinig veranderd. De grote stimulator van het ras was Avery Nickerson die na de oorlog begon met fokken onder de kennel naam Green Maedows wat hij later veranderde naar de meer bekende naam Habourlights. Daar naast/voor waren er andere op Nova Scotia al langer bezig met het ras. Een aanrader over deze verhalen is het boek van Gail mac Millan "A Breed Appart" waarin zij een aantal mensen en hun Tollers de revue laat passeren.